Ṭarīqat-i Ṣafavīyyah va Tarkīb’band-i Muḥtasham

صفوی‌شناسی به معنای طريقتی آن يعنی پيشروی در ژرفای دين‌داری توده مردم ايران و پيشينه سياسی و اجتماعی آن که از ريشه با وام‌گيری و التقاط رشد و نمو يافته و پيوندی ناگسستنی با مليت و دولت‌ها داشته و دارد. طريقت صفويه يک سياست، رياست، معرفت و حقيقت است که بالغ بر پنج قرن است با ادبيات، هنر، آيين و آداب و اعتقاد مردم ايران درآميخته و با کمال تأسف تا امروز به اين بعد از تأثير عميق آن پرداخته نشده است. در کتاب حاضر سعی شده براي نخستين بار به اين مقوله پرداخته و ابعاد گوناگون آن مورد بررسی قرار گيرد.